Historia wiodącego na świecie lidera certyfikacji pelletu drzewnego jest ściśle związana z historią certyfikowanego towaru. Pellet drzewny pojawił się podczas kryzysu naftowego w latach 70-tych XX wieku, kiedy zapotrzebowanie na alternatywne paliwa dla paliw kopalnych było bardzo duże. Jednak dopiero w latach 90-tych wśród rosnących obaw o środowisko naturalne produkt ten był postrzegany jako niezawodne alternatywne źródło energii w Europie. Od tego czasu produkcja i konsumpcja stale rosła, a pellet drzewny jest obecnie naprawdę uważany za wysokiej jakości paliwo odnawialne.

Wraz z sukcesem pelletu drzewnego pojawiły się ważne pytania. Jak zorganizować ten rynek i zagwarantować uczciwe warunki w handlu? Jak zapewnić konsumentowi przejrzystość i porównywalność? A co najważniejsze, jak globalnie podnieść jakość pelletu? Odpowiedzi zaczęły pojawiać się wraz z utworzeniem europejskiej normy dla pelletu drzewnego w 2011 r. (EN 14961-2), a kilka lat później standardem międzynarodowym (ISO 17225-2).

Certyfikat ENplus^® został utworzony w 2011 roku, pierwotnie został zaprojektowany przez Deutsches Pelletinstitut i wprowadził zarówno klasy jakości, jak i wyższe wymagania w stosunku co do norm europejskich i międzynarodowych. Częściowo dzięki aktywnemu wsparciu partnerów europejskich ENplus^® szybko stał się renomowanym certyfikatem zarówno w Europie, jak i poza nią. Jego sukces w dużej mierze przyczynił się do potrzebnej harmonizacji i standaryzacji rynku pelletu.

Z prognozowanymi 13 milionami ton certyfikowanego pelletu wyprodukowanego w 2021 roku, ENplus^® jest dziś wiodącym na świecie systemem certyfikacji jakości pelletu drzewnego, produkowanego i sprzedawanego przez prawie 1000 firm z 46 krajów.